แม้นใครอิจฉา มันน่าหัวเราะ จะเยาะพวกเรามิได้ ลมเย็นเย็น ร้องเขมรไล่ควาย แปลกใจ ควายมันไม่อาทร เจอคนงอนค่อนว่าคน ว่าโง่เป็นควาย

บอกว่ารักแปลว่ารัก ก็ฉันคัดมันมาให้เธอ อยากให้เพราะ อยากให้ซึ้ง ให้เธอได้ถูกใจ บอกว่ารักก็คือรัก ก็ฉันคัดมาเองด้วยใจ ฉันรู้ตัวดี ไม่ได้ละเมอ...

เหลือเพียงความรัก ที่ไม่มีเธอแล้ว คิดถึงเธอ มากมายเท่าไหร่ ก็ไม่มีวันได้พบเจอ กลับมีเหลือเพียงตัวฉัน กับใจที่มันแทบสลาย ใช้ชีวิตทุกวันที่มี ...

สุดท้าย ก็จางไป คล้ายควันบุหรี่ แค่เหลือให้จำไว้ ว่าความรักนั้นเคยมี รักคือน้ำ ที่สดใส ในลำธาร ฤดูกาล สิ้นสุดไป เธอก็แห้งหาย

รักคุณหมดหัวใจ แม้ว่าคุณจะอยู่ที่แสนไกล ให้บางสิ่งในใจพาเราไปพบ กับคนที่ถูกใจ แม้จะอยู่ที่ใด แม้อะไรจะเกิดจากนี้ไป ผมเพียงอยากจะขอรักคุณได้ไหม