ยังทรมาน กับการที่ลืมเธอไม่ไหว เจ็บช้ำเจียนตาย ก็เพราะข้างเธอไม่ใช่ฉันไง กอดที่เธอฝัน คงดีกว่าที่กอดฉัน ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านั้น แค่หยุดน...

ก็คงเหมือนดังโลมาที่มันไม่ใช่ปลาอยู่ดี ถึงจะคล้ายแต่ก็ไม่ใช่อยู่ดี ต่อให้ใกล้เธอเท่าไรฉันก็ไม่ใช่แฟนอยู่ดี ถึงจะคล้ายแต่ก็เป็นได้แค่นี้

ไม่มีแล้วใคร คอยโทรหากัน ไม่มีเสียงเธอคอยบ่นทุกวัน เปลี่ยนคนหลงลืม ให้เป็นคนหลงทางเมื่อขาดเธอ เพิ่งจะมองตัวเองแต่ก่อนเคยละเลย

จะทิ้งก็ทิ้งไปเลยไป ไม่ต้องสนใจ ฉันไม่ตายง่าย ๆหรอเธอ แล้วฉันจะง้อเธอทำไม ก้แค่เสียใจ แต่ฉันไม่เสียดายกับคนมักง่ายอย่างเธอ

อภัยรู้แต่ให้ ไปไม่หวง เจ็บทรวง หน่วงใจให้รู้ทัน รู้กลืนกล้ำเลิศล้ำ ความเป็นยอดคน ชื่นชอบตอบผล ร้อยคนมีหนึ่งเท่านั้นเอย