ไม่อยากมีวันที่พบเธอ ไม่อยากมีวันที่รักเธอ หากรักต้องเจ็บและทนแบบนี้ แต่เวลาไม่เคยจะย้อนคืน ให้ฉันได้กลับไปแก้ตัว ไม่ให้เจอเธอ ไม่ต้องรักกัน

ถึงปาดังเบซาร์ เสียงกอรีแว่วมามองนภามืดคล้ำ พรุ่งนี้คงไปถึงที่ซึ่งแดนไกล ในหัวใจเต็มไปด้วยความหวัง เมื่อชีวิต ยังคงสู้อยู่ต่อไป ต้นยางสูงสาย...

อย่าบอกว่าเธอรักคนอื่นเลย อย่าบอกว่าเธอเห็น เขาดีมากเท่าไร ได้โปรดอย่ามาย้ำ ว่าเธอมีใจ กลัวมันจะร้องไห้ออกมา อย่าพูดเลย ได้ไหม  ให้ฉันได้ทำใจ

รู้ดีว่าไม่ดีพอจะอยู่ในหัวใจ รู้ว่าหัวใจฉันไม่มีค่าเท่าเขา อภัยให้ได้หรือเปล่า กับคนคนนี้ที่มันมีเธอทั้งใจ แม้ไม่ได้มีโอกาสจะอยู่เพื่อรักเธอ...

โอม... จะเสกคาถา ลงนะหน้าทอง ให้ฉันมีชื่อก้อง อยู่ทั่วทุกมุมบ้าน อย่าให้ต้องอกหัก ให้คนรักนานนาน เป็นขวัญใจชาวบ้าน ทั่วถิ่นฐานเมืองไทย