จะน้อยคน ที่หลุดพ้น จากความเป็นคน ไม่มีเยื่อใยสักอย่าง คนเราเกิดมาเป็นผ้าขาว สะสมรอยยับรอยเปื้อนจนเก่า จนมันเป็นสีเทา จนมันดำสนิท จนมันเป็นส...

นั่นคือความรู้สึกของคนที่หมดใจ บอกเหตุผลดี ๆ มากมาย แต่ว่าไกลออกไป ความรู้สึกของคนที่หมดใจ มันทำลายหัวใจเกินไป กับคนที่ยังมีใจรักเธอ ไม่เห็น...

มั่นหมายใจปองถ้าได้นวลเนื้อทองมาขี่หลังควาย ชมทุ่ง คงสุขคงสันต์ทั้งวันยันรุ่ง เต้นจังหวะตะลุง บนหลังควายในยามเย็น เห่เฮ้ ห่าฮา เสร็จจากงานนา

เจ็บนี้นาน ยาวนานขอพอ ไม่ขอรอเธอคืนมา ครั้งเดียวก็เกินจะพอ เกิดท้อเกินจะรักใคร เธอมีใจที่ฉันยอมรับคนเดียว เธอคงไม่ซึ้งถึงการกระทำ

เขาเป็นของคนอื่น ท่องเอาไว้ในใจ เขาเป็นของคนอื่น เขียนเอาไว้ข้างเตียง ของที่ขอยืมมา แลกมาด้วยน้ำตา เมื่อมันถึงเวลา คืนให้เจ้าของ