ขอบฟ้า........ที่เคยสว่างโลกนี้เริ่มจางลงอีกแล้ว ค่ำแล้ว..... เมื่อฟ้ามืดมน ผู้คนก็เหนื่อยเมื่อยล้า ถึงเวลาหลับ ได้เวลานอน เพื่อจะพักผ่อน กลับนอนไม่เต็มตา แล้ว.........อีกแล้วซิเรา กระปี้กะปรี้ะเปร่า อีกแล้ว....สิ้นแสง อาทิตย์ลับไปหัวใจ เจ็บอีกแล้ว ไม่ยอมจะหลับ ไม่ยอมจะนอน ไม่ยอมพักผ่อน หลับนอนตามเวลา ในเวลากลางคืนดึก ๆ ไม่หลับใหล ยังยืนยันดึงดันจะตื่นมาไขว่ขว้า ทำเป็นลืมเวลาจะหลับ ใจมันลอยมันหลงลืมตา ยังไม่ยอมนิทราเฝ้าคิดถึงเธอ ขอบฟ้า...ทอแสงรำไรสัญญาณวันใหม่เริ่มแล้ว อีกแล้ว......อีกแล้วซิเรา ง่วงเหงาหาวนอนอีกแล้ว ถึงเวลาหลับ ได้เวลานอน เพื่อจะพักผ่อน หลับนอนให้เต็มตา เหมือนในวันเก่า ที่เคยเป็นมา