อานุภาพ ร้ายแรงคำแพงเจ้าฮู้บ่ ความงามของเจ้านี่น้อ มีผลต่อใจของอ้ายอิหลี รัศมีความสวย ลมต้องเย็นส่วย ๆ เกือบแม่นตกหลังควย เพียงแค่เผลอ สบตา

ไหนว่า จะจำ จะจำแล้วไงไม่จำ แต่เจ้ากลับคำหัวใจไม่จำ ไม่จริง หัวใจไม่จริง ช่างลวงช่างหลอกยอกย้อน ดั่งน้ำใบบอนกลอกกลิ้ง น้ำใจไม่จริงอย่างคำ

เหมือนนางโมราห์ที่เล่นไฟ เหมือนนางกากี ที่ไปกับครุฑรูปงาม ไปสู่วิมานฉิมพลี ไม่อยากให้เป็นเช่นนั้นเลย ไม่อยากให้เป็นเช่นนั้นเลย

ตอนนี้เป็นยังไง นานเท่าไหร่ก็ยังไม่ลืม กิน ยืน เดิน มอง เผลอเมื่อไหร่เป็นอันต้องเพ้อ ขอโทษทีบางคืน ไปรบกวนให้เธอลำบากใจ ห้ามใจไม่ไหว

เช่นเดียวกับสายลม ให้มันผ่านไป พัดผ่านไปทุกอย่าง สอนเรา ให้เรียนและรู้วันใหม่ เมื่อลมได้พัดไป เรื่องราวมากมาย เพียงไม่นานก็เปลี่ยน