เปลวไฟแผดเผาแล้วเมืองใต้ ลาลับหายตายจากกัน บ้านนี้เมืองนี้แผ่นดินนี้เป็นของใคร แล้วฉันจะไปอยู่ไหน ที่ตรงไหนไม่ฆ่ากัน

ไม่มีฟ้าหรือดิน ใด ๆ ที่จะสั่งใจของเรา ถ้ารักกันจริงก็พูดมันไป ไม่ต้องให้ใครบงการให้ทำ ถ้ารักกันจริงก็พูดมาเลย แค่หนึ่งคำ ต่อหน้าฟ้าและดินด้...

เพียงไม่ถึงร้อยปี บ้านเรือนก็ทุบป่น ตึกสุง ๆ ไม่ทนเท่าภูเขา ไยมนุษย์หลงทาง ทำลายรกกำเนิด ธรรมชาติ เจ้าเอยน้ำตาตก ยามที่ฟ้าสิ้นฝน คนเราคงสิ้นใจ

เสือผู้หญิง ที่หยิ่งอย่างทรนง ขอพูดตามตรง วันนี้ขาดเธอไม่ได้ ที่เคยคิดหลอก วันนี้ไม่มีในใจ ค้นพบรักอันยิ่งใหญ่ หัวใจ มีให้แค่เธอ

ทำไมถึงต้องมาหลอกว่าเธอไม่มีใคร มาหลอกให้ฉันรักเธอหมดหัวใจทำไมถึงเพิ่งมาบอก ว่าเธอนั้นมีใคร มาก่อนหน้าฉันและเขาก็รักเธอและเธอก็รักเขาสะมากมา...