ไปอยู่ที่ไหน... ขวัญใจพี่หลวง โอแม่พุ่มพวง เจ้าลืมพี่หลวง แล้วหม้าย ที่เธอยืนยัน เป็นหนักเป็นหนา ว่าสี่ปี จะหวนมาใหม่ แล้วนี่อะไร ใยเธอลืมสั...

ให้ยืนตากฝน จนเปียกไปถึงหัวใจ ให้มันเป็นไข้ ให้ยืนหนาวตายหน้าบ้านของเธอ เมื่อเธอตื่นมา จะพบว่ายังมีใครรอเสมอ เผื่อว่าเธอจะยอมเห็นใจ คน ๆ นี้...

เธอบอกให้ลืมให้หมด ลืมใจที่เคยรักกัน ลืมความผูกพัน ที่มีให้กันมานานเกินไป เธอบอกให้ลืมให้หมด ลืมคนที่เคยรู้ใจ ทุกสิ่งเปลี่ยนไป เธอไม่มีใจให้...

หากชีวิตของฉัน ถ้าแม้นขาดเธอ คงหมดจิตใจ คงครวญพร่ำหวนอาลัย เหมือนคนที่ไร้วิญญาณ เธอได้ฟัง ฟังฉันรำพันกล่าวขาน จงได้สงสาร เห็นใจในรักที่ภักดี

With no more you What am I gonna do? with no more you To see me through, with no more you What am I gonna do? with no more you Can't believe...