จบตรงนี้ก็ คงจะดีกว่า ยื้อไว้ให้เหนื่อย หัวใจ สุดท้ายก็ต้องจากกัน เมื่อทางเดิน เรานั้นมันต่างกัน เหมือนเส้นขนาน เธอคงเข้าใจกันสักวัน ทุกสิ่ง...

จึงอยากกู่ร้องเป็นท่วงทำนองของชีวิต ถึงอดีตบางครั้งอย่างปวดร้าว แม้บทเพลงที่เคยร้องรำทุกค่ำเช้า นี่ชีวิตเราหรือใครเขาเป็นเจ้าของ

I'm walking the long road, watching the sky fall The lace in your dress tangles my neck, how do I live? The death of a bachelor

เย็นศิระเพราะพระบริบาล ผลพระคุณ ธ รักษา ปวงประชาเป็นสุขศานต์ ขอบันดาล ธ ประสงค์ใด จงสฤษดิ์ดัง

เป็นนวลนางในอ่างน้ำ เป็นนางงามตู้กระจก น้ำตาตก หัวอกเธอล้มเหลว ใครจะรู้ใครจะเห็น ใครจะเป็นผู้เห็นใจ ใครจะมาคิดจริงใจ ผ่านเลยไป ไม่จริงจัง