ว่าฉันคิดถึง และยังคิดถึง ในคืนที่ฝนโปรยเราอยู่ด้วยกันตรงนี้ ฉันเหงาเธอรู้ไหม ฉันหนาวจนแทบขาดใจ ไม่มีอ้อมกอดจากเธอที่รู้ใจ

แต่ขออย่างเดียว อย่าถามว่าเคยรักใคร เพราะจากนี้ไป จะมีแต่เธอเสมอ โปรดจงเชื่อฉัน ที่ฉันพร่ำบอกกับเธอ ว่ารักเธอ ว่ารักเธอจริง ๆ

มีนิทานนมนานกาเล ปูนาขาเกตัวใหญ่ซะไม่มี เอามือไปจับปูก็งับทันที จะทำยังไงเอาไม้ไล่ตี ตีก็ตีไม่ถูก ถูกก็ไม่ตั้งใจตี ปูมีขามากมายแต่ทำไมหัวปูม...

อยากจะขอร้องให้อยู่อยากจะขวางไม่ให้ไป แต่น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟฉันรู้ดี เมื่อเธอรักเขามากกว่า ฉันจะลาเธอตรงนี้ ปล่อยเธอไปให้เธอได้สาแก่ใจ

แค่รออยู่ตรงนั้น จะปีนขึ้นไปหา ไม่ต้องลอยลงมา อยู่บนฟ้านั่นแหละดี เป็นดาวประดับฟ้า รอคนรักจริงคนนี้ ต้องมีสักวัน จะไปให้ถึงที่ตรงนั้น ไปอยู่...