คนอย่างเราต้องยอมอดทน ได้เกิดเป็นคนก็บุญนักหนา เธอไม่แลก็แล้วแต่ฟ้า สั่งลงมาให้เสียเธอไป คนอย่างเราไม่มีอุทธรณ์ จะเจ็บจะร้อนก็เก็บเอาไว้

สุดที่รัก ลืมแล้วหรือไร โปรดเห็นใจขอให้สมจิตชิดเชย หวานซึ้งอันใดจงอย่าร้างเลย ขออย่าเฉยเมยรักเอยขอให้เหมือนเดิม

บอกเลยเหตุผลของฉันคือ ความรัก เธอยังไม่รัก ก็ไม่ต้องหนักใจ ขอแค่เธออย่าว่ากัน ปล่อยให้ฉันทำต่อไป ที่เหลือก็แล้วแต่กรุณา

จับมือฉันอย่าปล่อยเอาไว้ โอบกอดตัวฉันไว้ ไกลแค่ไหนจะไม่หวั่นไหว แค่มีเธอเข้าใจ ก็เหมือนกับใครหลายคน ที่ต่างเคยเหนื่อยล้ากับทางที่ผ่านมา

อย่าไปเจอใครที่ร้าย ๆ ขอให้เธอ ขอให้เธอ มีความสุขกับคนดี ดี ที่เธอเจอ ที่ได้เจอ มีความสุขกับชีวิต ฉันเอง ยังคงก้าวเดินไป ช่วงเวลา ทำใจช่างแส...