คิดถึงคนงาม เมืองกาญจนบุรี คิดถึงคนดี หัวใจของพี่เรียกหา คุณแม่จะว่าไหมหนอ ถ้าพี่จะขอขวัญตา จะยกขันหมากไปหา ที่กาญจนบุรี

จะไม่เอ่ยถามสักคำ จะไม่ตอกย้ำซ้ำเติมหัวใจ จะโอบกอดเธอแม้ว่าเธอเคยกอดใคร ไม่เป็นไร ฉันรับได้ทุกอย่าง ฉันจับมือเธอ ด้วยมือที่ชุ่มเหงื่อ

จุดตัวเองก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟขึ้นมา เพียงปรารถนา ให้มีลำแสง สีทอง จุดตัวเองก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟขึ้นมา เพียงปรารถนา ดอกทานตะวัน หันมอง

เพราะฉันเชื่อคนอย่างเธอ ฮือ... ฮือ... จึงต้องเจ็บอย่างนี้ ทุกห้วงในใจที่มี ฮือ... ฮือ... มันก็แหลกเป็นผง ก่อนเธอจะทิ้งฉันไป ตอบหน่อยได้ไหมโฉ...

When the waves are flooding the shore And I can't find my way home any more That's when I, I I look at you When I look at you