จนอ้ายเป็นโรคซึมเหล้า ขาดเหล้าแล้วมันสิเหงา เหงาแล้ว เดี๋ยวมันซิเศร้า สาเหตุกะเป็นย้อนเจ้า เอาหัวใจอ้ายไปย่ำยี เป็นโรคซึมเหล้า อาการบ่ค่อยสู...

ทุกวันและทุกคืน ทุกวัน ฉันเฝ้ารอ... ดาว... เหนือที่คอยนำทาง เวลาที่เธอหลงทาง เดินทางตามหา เธอมาเนิ่นนาน รอวันที่เราจะได้พบ... กัน

ก็เฝ้าแต่ฝันถึงวันของเราข้างหน้า ไม่นานหรอกหนา จะกลับไปพบเจอเธอ กลางแสงไฟในคืนสับสน คนนั่งล้างน้ำตาไหลเอ่อ คิดถึงเธอคิดถึงใจจะขาด

จะเอาดวงใจฉันค้นใจเธอ ให้เจอะสิ่งที่เธอนั้นเก็บไว้ ถ้าเธอมีคำนั้นไว้ในใจ เธอทำไมไม่พูดมันออกมา ฉันรู้เหมือนที่เธอรู้ ว่าความรักต้องใช้วันเวลา

จากแรงมาเป็นรวง ระยะทางนั้นเหยียดยาว จากรวงเป็นเม็ดพราว ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ เหงื่อหยดสักกี่หยาด ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น ปูดโปนกี่เส้นเอ็น