พอเถอะพอแล้ว พอ พอเถอะควรพอได้แล้ว หากว่ารอแล้ว มันต้องเจ็บก็เลิกรอดีกว่า เดินออกมาเธอคงไม่สนใจ ไม่รับรู้ อยู่ตรงนี้ต่อไป ก็มีแต่เสียใจ พอเถ...

โรคหัวใจกำเริบ เลิฟ ละ ละ เลิฟ เลิฟ เลิฟ ดูสิมันกำเริบ เลิฟ ละ ละ เลิฟ ยู เห็นแล้วใจมันอ่อนอ๊อน อยากจะอ้อนเธอน่าดู ช่วยมาดูแลรักษากันหน่อยเหอะ

ชะนีน้อย ๆ มันก็ห้อยกิ่งไม้ ร้องรำพิไรอยู่บนยอดยาง บ้างหวนพระทัยให้ละทาง คิดถึงสุรางค์ที่เคย เลี้ยงสอน เอ่ยแจ้ว ๆ ว่าแว่วเสียงเสนาะสำเนียงชะ...

แต่เธอไม่มองเศษฝุ่นเช่นฉัน อยู่ไกล ๆ ยังรำคาญหนักหนา ยิ่งมาลอยใกล้ชิดสายตา มีแต่ทำให้ขุ่นเคือง ถ้าหากวันใดเข้าใกล้เกินไป อย่าผลักไสฉันต้องกา...

ส่อแววจะทิ้งกันไปใช่มั้ยคนดี หากไม่มีใจก็บอกกับฉัน ตรง ๆ อย่าหลอกให้ฉันรัก อย่าหลอกให้ฉันหลง ไม่รักบอกมา ตรง ๆ อย่าแกล้งทำเป็นมีใจ