ว่าเทื่อหนึงเคยได้ยืนเคียงข้างกาย เทื่อหนึ่งเคยใช้ผ้าห่มผืนเดียวกัน เคยบอกว่าฮักก่อนนอนทุกวันให้เจ้าฝันดี บอกคนใหม่ของเจ้าแน่เด้อ ให้เฮ็ดเสม...

เซาฮักล่ะบ้อ คนฮู้คนแพง เคยเมิ่งเคยแหย่ง เคยฮักเจ้าแฮง เคยแพงป่านตา เคยทะนุถนอม เคยฮักเคยปองกันมา คึบ่ฆ่ากันส่า คั่นสิเฮ็ดปานนี้

ทั้งทั้งที่รู้ว่ามันอาจสายเกินไป แค่รักคำเดียวไม่พอเหนี่ยวรั้งเธอเอาไว้ แต่อยากให้ได้ยิน ถึงแม้ไม่เปลี่ยนอะไร ยังดีกว่าเก็บคำนั้นไว้ ไม่พูดม...

ก็อยากให้รักเกิดปาฏิหาริย์ สักที ให้ค่ำคืนนี้ได้เป็นสวรรค์ ของเรา ดื่มด่ำอยู่กับตัวเธอ พร่ำคำรำพัน เธอกับฉันสองคนใต้แสงดวงดาว

ฉันมันแค่วายร้าย เป็นได้ก็แค่นั้น จะสู้จะรักแค่ไหน ก็คงต้องแพ้ต้องเจ็บใจไปทุกครั้ง ยอมเป็นวายร้าย แค่เพียงได้มองหน้าเธอ สุดท้ายฉันก็ต้องตาย ...