ได้รู้ว่าการรักเธอให้บทเรียน เหมือนว่าต้องจุดเทียนกลางสายฝน ก็ต่อให้ช้ำเท่าไรให้อดทน แล้วก็ไม่เป็นผล เพราะมันเป็นไปไม่ได้

ใจเธอเป็นอื่นจึงทิ้งฉันลง... ใช่ไหม แล้วใคร..เคยบอกว่ารักฉันจริง เธอคงเป็นสุขบนความระทม... ของฉัน ยอดชีวัน... เธอแฝงความโหดร้าย

เมื่อเกิดมาเต้นกิน รำกิน ก็ต้องดิ้นกันไป เสียงไม่หวานสดใส เหมือนไก่ขัน ใครจะปั้นทำยา หางเครื่องบุญน้อย นี้ยังคอยเมตตา มาลัยเหน็บแบงค์ ซักแดง...

ก็คงต้องรอต่อไป อย่างนี้ เหมือนที่เป็นมา และไม่รู้ว่าจะจบลงเมื่อไหร่ สิ่งเดียวที่รู้ก็คือ วันนี้ ยังรักเธอ หมดหัวใจ และก็คงเป็นไปอย่างนี้นาน...

แต่เราก็หากันจนเจอ มันนานแค่ไหนที่คอยเธอมา รู้สึกไหมว่าชีวิตคุ้มค่า เมื่อมีใครสักคนข้างกาย เกิดมาเพื่อหาใครคนหนึ่ง เป็นคนที่ฟ้าสร้างมาตรงใจ