เพียงหยดหนึ่งน้ำตาเทียนเวียนวน เหมือนน้ำตาใครหนึ่งคนเข้าดลสู่สิง ดวงใจ ครั้นเราคู่พนอเดินคลอกันไป ฉันเคยเศร้าช้ำใจได้ ว่าเธอร้องไห้คร่ำครวญ

ไม่ใช่ความคิดถึงคนเคยรู้จัก ไม่ใช่ความรักเพราะเธอไม่เคยสัมผัส ไม่มีความผูกพัน ใด ๆ แต่อาจะเป็นเพราะกาลเวลาที่ผ่าน โลกที่หมุน ที่ทำให้เรานั้น...

เราสองเคยผ่านชีวิต โดดเดี่ยว สองเราเคยเหนื่อยและท้อ เต็มที หนทางยังอยู่แสนไกลจากวันนี้ เพียงเรามีเรา หากจะเดินไปทางใด ไม่หวั่น

เธอนั้นเป็นเทพีสถิตอยู่ที่กลางดวงหทัย เราต่างมีจิตใจเหมือนกันคือ รัก รัก รัก โอ้เราสนุกสนานไปกับความฝันที่เป็นความจริง

เหยียดหยามว่าเลวซำหมา นี่หรือวาจาคนที่เคยรักกัน โหดร้ายอะไรปานนั้น ตัดความสัมพันธ์ได้อย่างรุนแรงเหลือเกิน รักเอยเคยบอกเคยพร่ำแต่คำหวาน ๆ