ใกล้กันแค่เอื้อมมือ เหมือนไกลกันแสนไกล หัวใจไม่กล้าพอ จะไขว่คว้า ได้มองเธอข้างเดียว ก็ดีใจหนักหนา ถึงแม้เวลาจะไม่นาน อย่าเพิ่งตื่นขึ้นมา ตอน...

ลืมแขกโต๊ะสี่ แล้วหรือคนดีชื่อเก๋ พี่มาคาเฟ่ คืนนี้ด้วยใจ เหงา ๆ จิบเบียร์คนเดียว คอยเก๋ด้วยใจซึมเซา ไม่มีมาลัยคล้องเจ้า คิดถึงเรา นั่งเศร้า...

ธรรมดาเวลาฟ้าครึ้ม เมฆหม่น พายุฝน อยู่บนฟากฟ้า คงไม่นานตะวัน สาดแสงแรงกล้า ส่งให้ฟ้า งดงาม หากตะวัน ยังเคียงคู่ฟ้า จะมัวมา สิ้นหวังทำไม

ติดอกติดใจอะไรนักหนา ถึงได้เห็นว่าเขาดี ลืมคน ๆนี้ที่เคยเข้าใจ ติดอกติดใจอะไรอย่างนั้น ฉันต้องช้ำเจ็บเท่าไร รู้บ้างไหมรู้บ้างไหมคนดี

สิ่งที่เป็น วันวาน ปล่อยมันทิ้งไป วันวาน ให้เป็นวันเก่า อยากให้มี วันคืน ที่เป็นของเรา วันวาน ปล่อยมันไป เราก็ยังต้องไปอีกไกล ไปสู่ทางที่ฝัน