ที่คิดถึง... เพราะรักเธอใช่ไหม ที่อ่อนไหว... ง่ายดาย ก็เพราะรักเธอ จริง ๆ ก็ไม่เคย รู้ ตัว เพราะมันยัง ไม่ชิน สับสนวุ่นวาย ในใจ จนหลับไม่ได้...

อาจไม่หล่อพอ ให้เธอเหลียว แต่ว่าฉันคนเดียวรักใคร แล้วรักปักหัวใจ ไม่ชอบไม่เป็นไร แค่ขอให้ฉันได้โฆษณาตัวเองสักหน่อย อาจดูไม่ดีนัก แต่ร้องเพลง...

ก่อนจะไปกับหมาตัวใหม่ ช่วยเอามีดมาเสียบหัวใจให้ตายเถิดหนา อย่าทิ้งกันไว้แบบนี้ ให้เป็นภาระวัดวา ช่วยกลบฝั่งร่างหมา ในป่าช้าหัวใจของเธอ

เรียมเหลือทนแล้วนั่น ขวัญ คงหงอย หวนคิดคิดแล้วยิ่งเศร้า เหงา ใจคอย อกเรียมพลอย นึกหน่าย คิดถึงสาย น้ำนอง คลอง ที่เรียมเคยเที่ยวเคยท่อง

แต่ฝันลำเอียง ไม่เหมือนความจริงทิ้งเราให้หลง ในพะวัง เจอะกันเพียงครั้งเดียว เรื่องจริง พูดกันเพียงแป๊บเดียว แอบอิง ยังไม่พอ อยากเหมือนในฝัน ...