Yes, there were times, I'm sure you know When I bit off more than I could chew But through it all when there was doubt I ate it up and spit ...

เหมือนใบไม้ ใบเดียว ที่หลงเหลือไว้ในป่า ฉันต้องการ เก็บเอาไว้นานนาน จงอย่าเอาไป สิ่งเดียวที่ขอไว้ อย่ายื้อแย่งเธอไป จากฉันเลย

ได้แต่เพ้อว่าเธอจะกลับคืนมา ยังภาวนาแม้รู้ว่า มันไม่มีจริง มันไม่มีจริง มันไม่มีอะไรจะเหมือนเดิม ได้แต่หวังโง่ ๆ ลม ๆ แล้ง รอไป ทั้ง ๆ ที่รู...

ใจ มันเริ่มมีอาการ ไม่เจอเธอนาน ๆ มันเริ่มมีอาการ เหมือนเดิมตลอด ตา มันเริ่มที่จะลาย มันเป็นอยู่เรื่อยไป มันเริ่มจะเห็นใครเหมือนเธอหมดเลย

สู่ฟ้าวิมานพบพานดาวเดือน ยังคงเป็นเพื่อนมิเลือนห่างหาย ชั่วฟ้าราตรีไม่มีแหนงหน่าย หากเสื่อมสลายคงเป็นใจคน คนเอยมักใจเปลี่ยนแปลง