ฉันมันทำอะไรเกินตัว อาจดูไม่เจียมหัวใจที่ไปรักเธอ แม้ว่าต้องเจ็บ แต่พร้อมที่จะเจอกับความเสียใจ เอื้อมมือไปอาจไม่ถึงดาว เกิดมาสักคราว ต้องลอง...

ต้องมีดอกไม้ มาวางกอง เพื่อจะบอกคำนั้น ต้องมีรุ้งในตอนกลางวัน ให้มันดูสวยงาม ต้องอยู่ริมทะเล กอดเธอช้า ๆ แล้วค่อยบอกคำนั้น แล้วค่อยบอกว่ารัก

I drew a saber through her It was a bloody knife I threw her in the river Which was a dreadful sight

ก่อน ดวงตะวันจะลาลับไป ก่อนไฟดวงนี้จะเลือนหายไป ฉันจะมีเธออยู่ ให้เธอรู้ในใจตลอด ก่อน เสียงที่ลมได้พาพัดไป กลับกลายเป็นเสียงแห่งความเงียบงัน...

เผื่อจะมีสักคืน... เผื่อจะมีสักวัน... ที่มีปาฏิหาริย์... ช่วยทำให้ฝันจริงขึ้นมา... ได้เป็นคนรักเธอ... ได้เป็นคนพิเศษ ในสายตา... แม้ตื่นมาทุก...