โลกนี้มันสับสน ผู้คนผู้สร้าง เยื้อแย่งปิดเส้นทาง เส้นทางที่เดิน ย้อนมองกันบ้างไหม เหนื่อยล้ากันเท่าไร กี่ครั้งที่คุณ น้ำตาไหลออกมา

ใจฉันพร้อม จะดูแลหัวใจเธอ จะยืนเคียงข้างเธอคนนี้ ไม่ว่าฟ้าของพรุ่งนี้เป็นอย่างไร ใจฉันพร้อมโอบกอดเธอด้วยหัวใจ แม้ว่าจะนานสักเท่าไร จะไม่เปลี...

หากเธอจะลา จะไม่เหนี่ยวไว้ ถึงแม้ลึกในใจ จะเป็นทุกข์เพียงใด เฝ้ามองเธอเดินจากไป อยากรั้งไว้เพียงใด แต่ไม่อาจเอื้อมเลย

เหยียดหยามว่าเลวซำหมา นี่หรือวาจาคนที่เคยรักกัน โหดร้ายอะไรปานนั้น ตัดความสัมพันธ์ได้อย่างรุนแรงเหลือเกิน รักเอยเคยบอกเคยพร่ำแต่คำหวาน ๆ

ปล่อยฉันไปตามทาง ทางที่โรย ด้วยน้ำตา บอกฉันที เถอะว่า มันไม่มีรักเรา จะปล่อยเธอไปตามทาง ทางที่โรย ด้วยรักเขา ถึงฉันต้องเศร้า เธอสุขใจ ฉันก็ยอม