สบายดีหรือเปล่า เพื่อนเราไปถึงไหน อาจเจอพบเพื่อนใหม่ ถูกใจเหมือนในฝัน เพราะเวลา ที่พาเราพบกัน แล้วเวลา ก็พาเราจากกัน

เอารัก ฝากโลกลอยลมไว้สิ้นใจ รัก ยังไม่ตายไม่ตรม รักยังไม่ตรม รักปักตรึงถึงภพหน้า ความรักเหนือกว่าคำกวีเอ่ยชม ถึงโลกมลาย สูญตามสายลม ไม่เคยระ...

เจ็บในรัก จึงรู้สึกเพลีย และเหนื่อยเมื่อยล้า ทนทรมา ในความเจ็บ นี้มาสิบปี ลองใครมาเป็นฉันสักวัน คงรู้ดี ฉันช้ำชีวี มีแต่คน เขาคอยซ้ำเติม

และยังคงยิ้ม ยิ้ม ทั้งน้ำตา ที่ผ่านไปแล้วไม่หวนคืนมาก็ไม่เสียดาย แค่เพียงคิดถึงว่าเคยได้มี บางครั้งก็ยังชื่นใจ แม้จะมีเก็บไว้แค่ความทรงจำ

อาจเป็นแค่กาลครั้งหนึ่ง... อย่าน้อยยังได้จดจำไว้ ว่าครั้งหนึ่งเราคาก็เคย ได้รักแม้เพียงไม่นาน แหละฉันก็เข้าใจ... ทุกเรื่องราวที่ผ่านพ้นไป