เจ้าจากพี่มา เจ้าลืมทุ่งนาฟ้ากว้าง เจ้าลืมฟากคลองสองฝั่งฝั่ง ลืมทั้งทุ่งทอง จวบจนบัดนี้ มิเห็นมีน้ำเจิ่งนอง ชื่อว่าแสนแสบคลอง เหมือนคนหมองต้...

ใส่เสื้อขาวเขาว่าหนีแฟนเที่ยว ใส่เสื้อเขียวเขาว่าอ่อยเอามัน ใส่เสื้อฟ้าเขาว่ากิ้กเป็นพัน ใส่เสื้อน้ำตาลเขาว่าเอาแต่ใจ

ความโสดประมาณกะปริบกะปรอย กะปริบกะปรอย กะปริบกะปรอย ปอย โสดแต่กิ๊กเป็นร้อย มีกิ๊กเป็นร้อย อีกนิดจะสองร้อย

กลับบ้านเย็นนี้ คงมีแค่เงาเป็นเพื่อน ชีวิตก็เหมือน ไม่มีทิศทางก้าวไป รบกับคำถาม ว่าวันนี้เราทำเพื่อใคร กราบพระถ้าแม้นดลได้ ขอคนรู้ใจสักคน

บ่องตง ว่าฉันรักเธอ คิดถึงเธอตั้งแต่ค่ำยันเช้า ถ่ามตง ว่าเธอนั้นคิดหรือเปล่า อยากให้เธอหันมาแลเหลียว ต่อมตง มาได้ไหม อย่าปล่อยให้ฉันฟุ้งซ่าน...