ปล่อยเธอหลุดมือไปแล้ว เข้าใจแล้วเธอคงไม่ย้อนมา ต่อให้ฉันร้องไห้กี่น้ำตา ไม่ทันแล้ว ฉันคงต้องรับความจริง ว่าปล่อยลูกโป่งลอยไปแล้ว ผิดที่ฉันกอ...

ช้ำใจเสียบ้าง ก็ดีเหมือนกัน ที่ตัวเรานั้น มันไม่จำ ไม่จำไม่จำ อยากไปรักเขา ทั้งที่เรานั้น มันต้อยต่ำ เป็นชาวนาหน้าตากร้านดำ จึงช้ำไม่มีความห...

แค่ขอให้เราได้มีเวลาที่เหมือนในวันก่อน ก่อนที่เราเจอกัน แต่ความทรงจำที่คล้ายจะเลือนลาง อาจจะทำให้เราอ่อนล้า หากแม้คิดถึงกันมาก โอ้วว ฉันต้อง...

ฉันคงไม่อาจทำให้เธอเปลี่ยนใจ ฉันคงไม่อาจทำให้เธอกลับมารักฉัน เมื่อคนนั้นเข้ามาทำให้ใจเธอหวั่นไหว รักเขาช่างง่ายดาย ไม่อาจจะลบภาพเธอ

ใจมันชา ๆ เธอหายไปไม่ทันลา แล้วฉันจะเดินต่อไปยังไง ต่อแต่นี้ได้เพียงทำใจ แต่จะคิดถึงเธอทุกวัน ตลอดไป ยังนอนร้องไห้คนเดียวทุกคืนที่มองภาพถ่าย...