กะคนตั้งใจ สิไป รั้งไว้ถ่อได๋ มันคงสิยาก คนดึงไว้ มันลำบาก เฮาบ่อยาก เป็นตัวปัญหา บ่ต้องสงสาร มันคือสิเจ็บ บ่โดน ดอกหวา เฮ็ดใจ แป๊ปเดียว ทอน...

นักเลงบ่ย่าน เด้อ ข่อยย่านแต่ตรวจเยี่ยว คันมาคนเดียวมันเสียวสันหลัง ไปเป็นกลุ่มอบอุ่นใจจัง ฟังเด้อสูฟังระวังหลังให้แน นักเลงบ่ย่าน เด้อ ข่อย...

ที่ใคร ๆ ว่าจันทร์อยู่สูง สูงขึ้นไปไกลจนลับตา ยังทอแสงลงมาได้ เธอเป็นคนอยู่บนที่สูง สูงเสียจนมีคนท้อใจ จนต้องร้องไห้ ไกลเหลือเกิน เอื้อมไปก็...

อยากจะขอร้องให้อยู่อยากจะขวางไม่ให้ไป แต่น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟฉันรู้ดี เมื่อเธอรักเขามากกว่า ฉันจะลาเธอตรงนี้ ปล่อยเธอไปให้เธอได้สาแก่ใจ

คงเป็นวิชามาร พร่าผลาญหัวใจหลายคน มารยาร้อยเล่ห์กล ฝึกฝนได้อย่างช่ำชอง ความสวยเธอเป็นต่อ คารมไม่เป็นรอง แม้นหากใครเจอเธอเป็นต้องหมอง