ก็เธอจะอยู่ในใจฉัน คืนวัน เก่า ๆ ยังคอยย้ำ อยู่ในช่วงเวลา จะนานจะช้ายังยืนที่เก่า ข่มตาสักเท่าไร ไม่ลืมภาพเรา ยิ่งทําให้เหงา จนทนไม่ไหว

เชื่อในรัก มีศรัทธาในใจ คนทำดีอย่างไง ก็ต้องได้ดี เรื่องเลวร้าย ความปวดร้าวที่มี คงไม่นาน จะผ่านพ้นไป แม้บางคราว มันจะเหลือทน

ส่งเงินให้ใช้ได้รับใช่มั๊ย ใช้ไม่พอบอกนะ จะซื้อกับข้าวซื้อเสื้อผ้า เอาที่ตามใจแม่ ฝันเป็นจริงเมื่อไหร่ คงได้กลับไปดูแล เหนื่อยยังไงก็ตามแต่ ...

เหยียดหยามว่าเลวซำหมา นี่หรือวาจาคนที่เคยรักกัน โหดร้ายอะไรปานนั้น ตัดความสัมพันธ์ได้อย่างรุนแรงเหลือเกิน รักเอยเคยบอกเคยพร่ำแต่คำหวาน ๆ

เจ้าเหิร ไปสู่ ห้วงหาว เมฆขาวถามเจ้าคือใคร อาบปีกด้วยแสงตะวัน เจ้าฝันถึงโลกสีใด ฮือ... ฮือ...