เป็นลาง สังหรณ์ เมื่อตอน วันลอย กระทง สายน้ำไหลเชี่ยว ไหลส่ง กระทงสองเราแยกทาง กระทงเจ้านั้น ล่องไปเหมือนใจมุ่งหวัง กระทงของพี่หลงทาง ลอยขวา...

นานมาแล้ว เราจากกัน โอ้คืนวัน นั้นแสนหน่วงหนัก ดั่งทุ่งแล้ง ที่ไร้เพิงพัก ดั่งภูสูง ที่สูงสุดสอย โอ้ยอดรัก ฉันกลับมา ดั่งชีวา ที่เคยล่องลอย

Brother let me be your shelter I'll never leave you all alone I can be the one you call When you're low Brother let me be your fortress

ไอ้หนุ่มบีชบอย ทนทุกข์ระทม ตัวดำบ้านจน สาวไทยเขาไม่แลเหลียว ตากแดดตากลม คลื่นซัดตากฝนจนตัวเป็นเกลียว ตากแดดตากลม คลืนซัดตากฝนจนตัวเป็นเกลียว...

พ.ศ. สองห้าสองสี่ ผู้ใหญ่ลีตีกลองประชุมร้อนลมว่าวรุม ดั่งไฟสุมทั่วถิ่นดินแล้ง บ้านเราผู้เฒ่าผู้แก่ แต่ละ คนแต่ละคนหน้าแห้ง