แม้น เนื้อเย็น เป็นห้วง มหรรณพ พี่ ขอพบ ศรีสวัสดิ์ เป็นมัจฉา แม้ เป็นบัว ตัวพี่ เป็นภุมรา เชย ผกา โกสุม ปทุมทอง   แม้ เป็นถ้ำ อำไพ ใคร่เป็นห...

คิด ๆ แล้วแค้นสุดขีด สุดฤทธิ์สุดเดช ว่าทำไม ทำไม ต้องทำร้ายกันอย่างนี้ เพราะรักสุดขีด สุดชีวิตสุดกู่ ก็เคย ดู ๆ นึกว่าเป็นคนดี เลยมาตั้งนาน ...

เลิกแล้ว ต่อกัน อย่าฝัน อย่าเจอ ไม่ขอ รักเธอ อย่าเจอ กันอีกเลย เลิกแล้ว จบที จากนี้ ไม่เอา จะขอ เป็นคนเก่า ไม่มีเรา ไม่มีเธอ

พยายามไม่นึก ไม่นึก ไม่นึกพยายามไม่รื้อฟื้น แต่สุดท้ายพ้นมาอีกคืนหายใจลำบาก ตั้งแต่เธอมาลาจากเจ็บปวดอยู่เสมอ ที่ต้องร้องไห้ซ้ำซากเพราะคิดถึง...

แม้ความเจ็บปวด เหมือนกรวดทราย ถมทิ้งลงไปแม่โขงทั้งสายคงกลายเขินตื้น ถ้าความเจ็บช้ำ เป็นน้ำก็คงท่วมพื้น รสชาติบาดแผลขมขื่น แม่โขงช่วยกลืน