เธอเหมืองนางฟ้า แต่เธอไม่สาไหร อยู่กันไปใจก็ทรมาน คบกันไปเธอก็ไม่เห็นหัวฉัน ทําเหมือนฉันไม่มีตัวตน เธอคิดว่าสวยแร้วเลือกได้ใช่หม้าย ไปตะไป ๆ...

โอ้เรา เอ๋ยเราเฝ้าคิดถึงใจจะขาด แต่เราไม่อาจ ทำตามความประสงค์ ความเป็นชาย สอนใจให้ทะนง จึงต้องปลงเจ็บปวดร้าวเศร้าดวงใจ

ยิ่งแกล้งทำเป็นโง่เท่าไหร่ ยิ่งโง่เท่าไหร่ ยิ่งรู้ภายในใจเธอเท่านั้น ว่าเธอมีใคร ที่ไม่ใช่ฉัน นับวันไม่เหมือนที่เป็น แต่หากว่าทำรู้เท่าไหร่ย...

มีเธอคอยห่วงหา มีเธอคอยเฝ้าห่วง แค่เท่านี้ไม่ต้องการจะมีใคร มีเธอเพียงเท่านั้น คนเดียวที่เข้าใจ กับความหมายที่ใจเราจะผูกพัน รักเธอ... แค่เท่...

สวรรค์คงส่งลงมาให้เจอ หรือว่าเธอ นั้นแปลงร่างได้ เหมือนต้องมนตรา หรือนางฟ้าลงมาจากไหน แทบหยุดหายใจ เมื่อได้มองตาคู่นั้น