คนเป็นพ่อหม้าย เหมือนฟ้าสั่งให้ใบแดง หัวใจเหี่ยวแห้ง สาวแก้มแดงมองเมิน ทุกห้องหัวใจ ไม่มีสาวใดอยากเดิน พ่อหม้ายมือสองเขาเมิน คงต้องเดินเดียว...

I loved you dangerously... More than the air that I breathe... Knew we would crash at the speed that we were going

เขียนคำห้ามท้อ ไว้เตือนใจฝัน สายเลือดความมุ่งมั่น จากแม่นั้นยังมีมากพอ ลูกแม่ยังสู้ไหว แม้เมืองไกลใจร้ายต่อ ความฝันที่เราเฝ้ารอ ลูกขอทยอยส่ง...

เช้าไม่กลัว ไม่กลัว ก็กลัวจะไม่เช้า เช้าแค่ไหนก็ไหว ขอมือน้อยเธอนั้น เกาะกุมมือฉันไว้ ผ่านพ้นคืนนี้ด้วยกัน

I'll calling dibs On your lips On your kiss On your time Boy, I'm calling dibs On your hand On your heart All mine Make everybody jealous