ให้ยืนตากฝน จนเปียกไปถึงหัวใจ ให้มันเป็นไข้ ให้ยืนหนาวตายหน้าบ้านของเธอ เมื่อเธอตื่นมา จะพบว่ายังมีใครรอเสมอ เผื่อว่าเธอจะยอมเห็นใจ คน ๆ นี้...

แม้ว่าจะต้องเสียความรักไป แม้ว่าจะไม่เหลือใครสักคน มันจะเจ็บจะช้ำกี่หนแต่คนคนนี้ไม่ท้อใจ แม้ว่าในวันนี้มีน้ำตา จะข่มมันให้ไหลอยู่ข้างใน

เธอเป็น ของรักของหวงที่ห่วงอาลัย เป็นดวงใจ ฉันจึงห่วงใยใฝ่ปอง กายและใจของ เราต่างเป็นเจ้าของ หากไม่ครอบครองเดี๋ยว ของรักต้องหลุดลอยไป รักจริ...

หากแม้ไม่ตายเราก็ต้องไปต่อ จะมัวรีรอความหวังจากใคร แม้มีขวากหนามมากมายท้าทายใจ ในทุกเส้นชัยมันต้องแลกด้วยน้ำตา

จะมีใครมองว่าไม่เจียม ไม่เห็นเป็นไร แค่มีใครมองว่าไม่ใช่จะไม่แคร์ จะไม่มีวันหยุดฝันสักวัน จะไม่มีวันหยุดฝันสักคืน จะปีนไปจับฝัน ไม่ว่าจะนานเ...