ก็ได้ใจไปแล้วจะเอาอะไรนักหนา จะเอาน้ำตาของฉัน ไปอีกทำไม เมื่อเธอจะไปเธอก็ไปและไม่ต้องหันกลับมา ก็ได้ใจไปแล้วจะเอาอะไรอีกหนา ขอร้องอย่ากลับมา...

เขาไม่ได้รักเธอจริง เขาต้องการแค่เพียงครอบครอง เขาไม่ได้รักเธอหรอก เขาอยากเป็นเจ้าของ ของเธอ แต่เธอไม่เป็นของใคร อย่าเสียดาย

ใจฉันแหลกสลาย ยินเสียงลมหาย… ใจเธอแผ่วเบาลงไปทุกที มองรูปถ่ายครั้ง ฟังเสียงความหลัง คิดถึงเธอทุกวินาที เธอทำให้ฉันยังยิ้ม... ทุกที

รู้ไหมน้ำนมหยดหนึ่งซึมไหลมา ต้องใช้น้ำตาหยาดเหงื่อสักเท่าไร บอกแม่เถอะนะ บอกทุกวัน ว่ารักท่านมากมาย กอดแม่เถอะนะ ให้คุ้นเคย

เมื่อตัวฉัน ผิดหวัง ชีวิตจึงพังทลาย ไม่เหลืออะไร ไม่เหลือสักอย่าง จริง ๆ เมื่อถูกเธอ ทอดทิ้ง ก็พบความจริง ฉันเองเหมือนคนใกล้ตาย