อีกกี่ครั้งที่ฉันต้องยอมอภัยให้เธอ อีกกี่ครั้งที่ฉันต้องทนเห็นรอยน้ำตา อีกกี่พันครั้งที่คนอย่างฉัน ซักวันจะไม่เหนื่อยล้า ไม่เสียใจ ไม่แพ้ทาง...

เธอรู้ดี... ย่อมรู้... ดี ใครคนที่ถูกใจเธอหลายอย่าง ใครจะเหมาะสมควรคู่พอ ร่วมเป็นชีวิตใหม่ ก็ขอให้เธอเป็นตัวจริง ฉันคงต้องเจ็บ ช้ำใจนิดหน่อย

จะชักชวนคนงาม ให้หนีตามมันก็ไม่เข้าที อ่ะพ่อแม่ก็คงหวังดี อยากให้มีหน้าตา ขอต่อสักคำขำคม พอให้สมราคา ไม่น่ามีปัญหา เพราะสองเรานั้นก็เข้าใจ

ชั่ว นิรันดร์ คืนวันที่รอ สุขจริงหนอ รอคอยหนักหนา อย่ารอช้า ลง มา เล่นน้ำกัน น้ำ เป็นแอ่ง ปลาว่ายแข่งกัน ดวงตะวัน ทองอันสดใส ซึ้งใจ เจ้าส่อง...

ตอนอยู่บ้านนา เขาเรียกกันว่าอีกลอย มาอยู่กรุงเทพมีผัวนายร้อย เปลี่ยนจากกลอยมาเป็นแรมจันทร์ แรมจันทร์แรมใจดี ๆ ไปตัวใครตัวมัน ซื่อเกินไปถึงไล...