อยากบอกผู้สาว​ ที่นั่งโต๊ะข้าง ว่านางเมาแล้วอย่าก่าง ​ อย่าก่าง​ ก่าง​จ่าง​ ก่างจ่าง​คักหลาย จะเตือนให้เธอรู้ตัวอีกที​ ว่าก่างยังงี้​ มันอัน...

ฟ้างามยามแลงข้างทุ่งหนองหาน เป็นสีโศกโศก ส่งใจกับนก ไปบอกคนงาม เจ้าสีนานวลของอ้าย คั่น บ่ ลืมไลฮักและถ้อยคำ อยากให้กลับลำ คืนทุ่งหนองหาน

จะไม่ขวาง จะไม่ขออ้อนวอน น้ำตาเปียกป้อนไม่มีให้เห็น หากว่าเธอไป ไม่ตายหรอกเนื้อเย็น เมื่อเธอต้องการจะไป ตามบายเลยน้อง

ฝันถึงงานแต่งงานของเรา ฝันว่าเราจับมือด้วยกัน และยังคงฝันว่ามีซักวัน ที่ฉันได้นั่งดูหนังข้างเธอ ฝันให้มีครอบครัวของเรา ฝันว่าเราแก่ไปด้วยกัน...

เธอสบตา กลับหลบตา เธออยู่เรื่อยไป ห่างแค่เพียงเอื้อมมือ แต่มันคือแสนไกล ยิ่งเธอเป็นเหมือนเพื่อนสนิท ยิ่งไม่มีสิทธิ์จะบอกไป ว่ารักเธอ