ท้องฉันก็ไม่รับ ก็ไม่รับ อย่างดีก็ได้แต่ร้อง ท้องไม่รับซักอย่าง อะไรมันก็ไม่รับ มันไม่รับ มันไม่รับ ไอ้ที่มันเป็นอย่างเงี้ยะ เพราะเธอคนเดียว

ชู้ ก็เป็นแค่ชู้ทางใจ ศาลอาญาแห่งไหน คงไม่ให้รับโทษเพิ่ม องค์การความรัก มิได้ตราห้ามแต่งเติม จึงเป็นสิทธิ์แต่เริ่ม ที่ผมจะแอบรักคุณ

โอ้ เจ้ากลอยสาวน้อยบ้านนา จากดอกหญ้า ไปเป็นดาราสูงส่ง พี่พลอยปลื้ม ถึงน้องจะลืมพี่ลง อย่าเริงหลง น้องเอยเจ้าจงระวัง

หากเคียงชิดใกล้ แต่เธอต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อฉัน ประโยชน์ที่ใด หากรักทำร้ายตัวเอง หากเดินแนบกาย มีพลั้งต้องล้มลงเจ็บด้วยกัน ห่างเพียงนิดเดียว ...

สู่ฟ้าวิมานพบพานดาวเดือน ยังคงเป็นเพื่อนมิเลือนห่างหาย ชั่วฟ้าราตรีไม่มีแหนงหน่าย หากเสื่อมสลายคงเป็นใจคน คนเอยมักใจเปลี่ยนแปลง