มันผิดที่ฉันยอม ยกใจ...ให้เธอไป มันผิดที่ฉันยอม ให้เธอ... เก็บไว้ มันผิดที่ฉันมอง เห็นเธอ... ด้วยหัวใจ ผิดตรงที่ไว้ใจ ฉันมองตัวเธอผิดไป

อตีตา คือที่มาของเรา จากเถ้าถ่าน วิญญาณแห่งบรรพชน เสียสละ เลือดและเหงื่อเคล้าปน คือรากเหง้าเราทุกคนตลอดไป พรุ่งนี้จะสวยงาม เกิดจากความเข้าใจ...

หากความรักเกิดในความฝัน เราจุมพิตโดยไม่รู้จักกัน ปฏิทินไม่บอกคืนและวัน ดั่งที่ฉันไม่เคยต้องการ แต่อยากให้เธอได้พบกับฉัน เราสมรสโดยไม่มองหน้า...

อยากบอกให้เธอได้ลองทบทวน ทุกอย่าง ยังมี หนทาง มองไปที่เส้นขอบฟ้างดงาม แม้ห่าง ยังมีคนเคียงข้าง

ดอกไม้ ประตู แจกัน ดินทราย ต้นไม้ใหญ่ แก้วน้ำ จานชาม บันได โคมไฟที่สวยงาม ขอบรั้วและริมทางเดิน ก็ล้วนแต่มีคำถาม บ้านนี้จะงามอย่างไร ถ้าไม่มี...