เหมือนท้องฟ้าจะไม่สวยเท่าไหร่ ถ้าค่ำคืนนี้ไม่มีดวงดาว ที่คอยส่องแสงข้างดวงจันทร์ เธอก็คงจะไม่เหงา แค่เพียงเรามาอยู่ข้าง ๆ กัน อยากขอเป็นคนขอ...

ฉันคือประชาชนไม่ใช่คน ที่มีเกียรติ ไปไหนต้องละเอียดค่อย ๆเหยียด ค่อย ๆ เงย ฉันคือประชาชน ไม่เหมือนคน ที่ยิ่งใหญ่ ไปไหนคนก็ไหว้เอามือไขว้หว่า...

แม้บางที ดูเหมือนมีน้ำใจ แท้ความจริงใคร ๆ ก็มีน้ำใจของเธอ อยู่ไปวัน ๆ ฉันเจอแต่สิ่ง ที่โหดร้าย มันมีความหมายใดอีก ไปกับอยู่ ดูแล้วก็ไม่ต่างกัน

เกลียดเธอยิ่งนักที่หลอกฉัน เกลียดนักมาหลอกกัน เธอทำกับฉัน เจ็บช้ำอย่าบอกใคร รักก็สุดรัก ไม่อยากรุนแรงไป ก็ใจไม่เข้มแข็งพอ ทั้งรักและทั้งเกลี...

มันง่ายเกินไปใช่ไหม ที่ฉันยอม ก็เพราะรักเธอจึงยอมทุ่มเท ทุกอย่าง เธอได้ฉันมาง่ายไป ไม่เสียดาย เธอไม่เคยหวงแหน เป็นการตอบแทน