ฉันก็คน มีหัวใจเหมือนกัน ที่ต้องทน ให้เธอมาย่ำยี แค่เพียงแคน ที่รักในศักดิ์ศรี ต่อจากนี้ ให้จบกันไป ต่อให้ยื้อให้รั้งยังไง คนจะไปมันก็ต้องไป...

อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์ จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป พัดเอาความคิดถึงฉันลอยล่องไป

ชาวนา ชาวนา หลังสู้ฟ้า เอาหน้าลงสู้ดิน ชาวนา ชาวนา กำเนิดเกิดมา พอลืมตาก็ยากจน วิ่งเล่นตามท้องนา ประสาเด็กเลี้ยงควาย

ไม่กล้าขึ้นไปบนนั้น ฉันกลัว กลัวว่าสูงเกินไป กลัวถ้าพลาดพลั้งเมื่อไหร่ ฉันคงตกลงมา ไม่กล้าหรอกที่จะคิดรักเธอ อยู่บนพื้นดินดีกว่า ไม่มีปัญญา ...

ได้ฮักกับอ้าย เหมือนใจได้ปริญญา ชีวิตผู้สาวบ้านนา วุฒิการศึกษามีน้อย ขาดโอกาสเรียน เพราะจนเป็นคนเลื่อนลอย โชคดีมีอ้ายเฝ้าคอย หยัดยืนให้โอกาส...