มีเงินทองมากมาย ซื้อความรัก ความสุขไม่ได้ แต่ว่าฉันนั้นก็ไม่รู้สึกตัว ว่ามันดีแค่ไหนที่มีเธอ ลืมไปว่าทุกวัน อาจไม่ได้เจอเธอเหมือนเดิม ลืมไปว...

ซำกับอ้ายเป็นจั่งขอนไม้ ต่อให้ฮักเจ้าหลายปานใด๋ เพพังไป พึ่งพากะได้บ่โดน ซำกับอ้ายละเป็นจั่งขอนไม้ เกาะฮอยคอสิได้จั๊กมื้อ อย่าซูดื้อ ฝั่งฝัน...

เมื่อสุริยนย่ำสนธยา จะกลับบ้านนา ตอนชื่อเสียง เรามี จะยากจะจน ถึงอดจะทนเต็มที่ นักร้องบ้านนอกคนนี้ จะกล่อมน้องพี่และแฟนเพลง

ความเฉยชาคือการบอกลาโดยไม่ต้องออกเสียงใด สิ่งที่เธอทำลงไป มันช่าง ดูเลือดเย็น เธอไม่ต้องเอ่ยคำใด เพราะหัวใจพูดแทนอย่างชัดเจน ไปจากฉัน ทนอยู่...

จนวันหนึ่งบังเอิญมาเจอได้พบเธอก็ใจชื้น เธอคือดาวประกายที่เจอในค่ำคืนที่เงียบเหงา เธอมีคำบางคำที่ทำให้ภาพเก่าที่คอยหลอนหัวใจ สลายหายไป