คั่นซาดหน้ามี พุ่นล่ะคนดี จั่งพ้อกันใหม่ ซาดนี้อ้าย ผลาบ่หลาย เพิ่นปั้นแต่งไว้แค่ให้ เฮาได้ฮู้จัก เพิ่นให้อ้ายฮัก ให้อ้ายฮ้องไห้ ให้อ้ายเสีย...

รักเธอคง เคลือบยาพิษ พาชีวิต อ่อนแอ รักเพียงใด ไม่แคร์ ใจจึงแพ้ ใจเธอ รักที่เธอ ให้มา นั้น ดวงใจฉัน สับสน คล้ายเธอ มีเล่ห์กล เกินจะค้น จนใจ

ต้องอยู่อย่างไร้ตัวตน ต้องคอยหลบคนของเธอ กลายเป็นคนผิดที่เธอต้องซ่อนไว้ ตลอดชีวิตคือเธอ ต้องคอยเพราะไม่มีใคร ไม่รู้เมื่อไร ที่เธอจะมาหา

ใจจะขาดลงไปรอน ๆ เมื่อถึงตอนวันที่พี่ต้องจาก โอ้แล้วหนา น้ำตาไหลพราก เศร้านักต้องจากดวงใจ สู่ชายแดนที่แสนอาลัย ใจเอ๋ยใจไม่เคยจากกัน เอ๋ยช่อ....

มาลัยลอยวน เคยคล้องจนล้นคอชาย มาลัยน้ำใจ ของแฟนเคยให้ล้นหลาม เรารักกันจริง จะทอดจะทิ้งลงก็ตาม อย่าเพิ่งใจดำ เป็นแฟนประจำเถิดขวัญตา...