ยุคนี้มันต้องทันสมัย เพื่อนผมทั่วไปใช้ถ่านไฟตรากบ ทั้งวิทยุและกระบอกไฟฉาย คุณภาพมากมายสะดวกสบายครันคบ ก็ถ่านก็มีหลายอย่างวางกอง เขากลับรับรอ...

เผื่อเธอเริ่มคิดอยากลอง ชักเริ่มถูกใจ ให้สิทธิ์เธอนั้นก่อนใคร รักให้รีบจอง ของมันอย่างดี พร้อมจะมีเจ้าของ ไม่อยากให้เสียสิทธ์ไป ฉันแค่ห่วงใย

แล้วฉันเลือกอะไรได้ไหม เลือกที่เธอไม่ไปได้รึเปล่า หากไม่ยอมให้ไป จะตามใจฉันหรือเธอ no oh oh oh oh ฉันจะเลือกให้เธอเลือกฉัน ไม่ให้ไปกับเขาได้...

ผม ไปกินเหล้ากับเพื่อนมานะ ฉัน ไปงานเสี้ยงที่ทํางานย่ะ ผม เหลือเงินให้คุณแค่นี้พอนะ ฉัน ก็มีภาระใช้มากกว่าเก่า ยามเมื่อความอดทน ถึงที่สุด

เหน็ดเหนื่อยเพียงไหนเหนื่อยกาย พอทนลูกเมียหมองหม่นสู้ทนเฝ้าคอย น้ำค้างหนาวเย็น เห็นดาวเดือนคล้อย ชีวิตเลื่อนลอยหนอชาวประมง