ก็ขอให้คนนั้น เป็นเธอได้ไหม คนที่จะรับทั้งหมดของหัวใจ จากฉันไปชีวิตนี้ ไม่อยากที่จะมีให้ใครนอกจากเธอ หากต้องไปรับ ใครสักคนนึงทุกเย็น

อภัยรู้แต่ให้ ไปไม่หวง เจ็บทรวง หน่วงใจให้รู้ทัน รู้กลืนกล้ำเลิศล้ำ ความเป็นยอดคน ชื่นชอบตอบผล ร้อยคนมีหนึ่งเท่านั้นเอย

เมื่อมองหมายปองก็แลเห็น หวิวในใจเต้น เหมือนเป็นเพียงแต่มอง เหมือนพบรังจะครอง แต่หมองเกรงที่ หวั่นจะมีเจ้าของ ฟังสำเนียงเสียงเพลงยามค่ำ ใครหน...

ถึงแม้ว่าเธอจะเอื้อมมือมา ถึงแม้สายตาฉันจะมองเห็นเธอ แต่ฉันก็เพียงคนที่อยู่บนดิน ส่วนเธอนั้นบินอยู่บนฟากฟ้า และแม้เธอจะโน้มลงมา

แต่ใจมันหาย เมื่อถึงเวลาสุดท้ายที่เราต้องเดินแยกทาง ฉันใช้ทุกความเข้าใจเพื่อลบเราไปทุกอย่าง แต่ฉันก็ทำไม่ไหว