บังอาจไปรักคนอย่างเธอ ก็เหมาะสมแล้วที่ปวดใจ ฉันมันคนต้อยต่ำเกินไป จึงไม่มีสิทธิ์จะฝัน บังอาจไปรักโดยไม่ดู ไม่ยอมรับรู้ว่าต่างกัน ฉันก็ควรจะเ...

อยู่ที่บางกอก บางกอก ดินแดนความหลังของเรา เธอยังไม่ลืมใช่ไหม อยู่ที่บางกอก บางกอก ขอร้องน้องจงเห็นใจ ได้โปรดอย่าหลอกกันนะ

พ่อเป็นนายร้อย ก็ร้อยละสิบสลึง เพื่อลูก พ่อจึงดิ้นรนขวนขวาย รถติดดัง ตังเม รายได้มันหดหาย ไม่ให้กู้เขาจะทำไง ไม่อยากให้ลูกต้องเป็นควาย

ต่างคนต่างพูด... ไม่ออก ได้แต่มองตาเท่านั้น รักที่ให้กัน เหมือนโดนกั้นขวางทางไป อย่าเลยอย่ารู้... ว่าฉัน ขาดเธอจะเป็นอย่างไร แค่รู้ไว้ว่าโลก...

โอ้ บ่เคยเห็น ทั้งบ่เคยเฮียน บ่อ่านบ่เขียน เพียรหนักแต่แรงงาน เพียรหนักแรงงาน ถางพงไถดงดิน หากินกับลมแดด ตะวันแผดลมฝน ทนอยู่บ่เคยหนี ผีเมือง...