อยากขอบคุณที่เธอให้ฉันที่หนึ่ง แต่มีสิ่งนึงอยากจะขอ อย่าออกไปไหนได้ไหมให้เธออยู่ที่บ้านเธอ เก็บความสวยและน่ารักให้ประหยัดได้ไหมเธอ

เจ้าเป็นเด็กดีพ่อแม่ก็ภูมิใจ ถ้าเจ้าเป็นผู้ร้ายคงไม่มีใครปรารถนา รอยจูบบนฝ่าเท้าก็พ่อเจ้าเกินกว่าฟ้า แล้วสิ่งใดเล่าหนาเจ้าจะหามาตอบแทน

ไม่รู้เลยจะอยุ่ที่ไหนกับใคร แต่ขอให้เธอได้โปรดฟังไว้ ว่า คน ๆ นี้นั้นรออยู่ แม้หัวใจเธอเปลี่ยนไปแล้วก็รู้ แต่ฉันขอรอเธอ จนถึงวันที่หยุดหายใจ

กลิ่นเจ้าสำคัญ ติดพันหัวใจ เป็นตาฮักใคร่ แพงไว้เซยซม ยามเหงาเฮาดม เอ๋ยจำปาหอม เมื่อดมกลิ่นเจ้า พานพบเพื่อนเก่า ที่ได้พรากจากไป เจ้าเป็นดอกไม...

But my dreams, they aren't as empty, As my conscience seems to be I have hours, only lonely My love is vengeance that's never free