จะไปดวงดาวที่ไกลสุดปลายฟ้า ไปดวงจันทร์ที่ล่องลอยบนนภา ไปเป็นคนที่สูงจนเกินกว่า คำที่ใครเขานินทา จะไปเป็นคนที่ยืนอยู่บนนั้น มันอาจไกลแต่หัวใจ...

แดดสุดท้าย ก่อนพักกายพลบค่ำ ฟ้าสีดำคลี่พืนคลุมแผ่นดินหนาว ขี่เกวียนล้อทุ่งสู่ยุ้งฉาง ชื่นรอยยิ้มนางบนฟางข้าว ห่มรักเจ้าด้วยหวงและห่วง

มีแค่เพียงรักแท้ ก็คงต้องแพ้ไป ให้ไปเทียบกับใคร ก็ไม่มีค่า ถูกแล้วที่เธอร้างลา มันก็ต้องเป็นไปอย่างนั้น ยังจะมีรักแท้ ถึงแม้ต้องช้ำใจ ฉันยัง...

ขอพื้นที่ เล็ก ๆ ให้ยังเป็นเด็กอยู่ได้ไหม ไม่ว่านานเท่าไร ก็ไม่เปลี่ยนไปได้หรือเปล่า ให้ความสดใส ยังอยู่กับเรา อย่าให้ใครเขามาแย่งไป แค่เพีย...

Lost and insecure You found me, you found me Lyin' on the floor Surrounded, surrounded Why'd you have to wait Where were you? Where were you