แม้ดูเหมือนเป็นเงาไม่มีตัวตน แต่ฉันก็มีหัวใจ เจ็บตรงที่รู้ว่าเธอรักใคร และไม่มีวันเป็นฉัน เธอจะรู้สักวันว่าเงาที่เห็น ไม่ใช่ที่เป็นที่จะคาดฝัน

อย่าจำใจทนอยู่ถ้าไม่รักกัน อย่าไปแคร์สัญญาที่เคยให้ไว้ ว่าจะรัก กันอยู่และไม่ทิ้งไป โปรดทำตามที่ใจของเธอต้องการ อย่าฝืนทนต่อไป

เวลา และโอกาส อิสรภาพ หลังวันที่รอ เธอต้องใช้มันเอง ไม่มีแปรงสีให้ละเลง ไม่มีใครจะมาร่วมครื้นเครง ไปกับเธอ เวลานาน ที่เธอทำให้ใครเขารอ

คนเราเลือกเกิดไม่ได้ดอก บางคนก็ออกมาร่างพิการ สมบัติติดตัวคือสังขาร ทนทรมานกันต่อไป อย่างฉันนี้เกิดมาตาบอด ตาบอดมองไม่เห็น

พยายามไม่นึก ไม่นึก ไม่นึกพยายามไม่รื้อฟื้น แต่สุดท้ายพ้นมาอีกคืนหายใจลำบาก ตั้งแต่เธอมาลาจากเจ็บปวดอยู่เสมอ ที่ต้องร้องไห้ซ้ำซากเพราะคิดถึง...