โอ้ ใจเอ๋ยทำไมหัวใจไม่หลาบจำ ดึงดันจะรักเธออยู่ ทั้งที่รู้ว่าเขาไม่ใช่ แต่ยังจะรักเขาหมดหัวใจ ปล่อยเขาทำร้ายย้ำ ๆ ซ้ำ ๆ เติมอยู่ โอ้ ใจเอ๋ยท...

เธอจากไปบนความไม่เข้าใจ ทรมานกับการไม่ได้ลา และปัญหาที่ไร้ทางออก ยังค้างคาอยู่อย่างนี้ ถ้าหากเธอยังอยู่ที่โลกเดิม

แม่ปูไข่ไก่หลง น้องคงมีไข่เต็มท้อง ว่ายไปตามลำคลอง น้ำนองลอยล่องธารา ไข่ก็เต็มตัวเต็มตัวละผัวก็ไม่มา น่าอายและขายหน้า แม่ปูจ๋าเป็นดารากลางแปลง

เพราะสายตา มันหลอกฉัน หรือมือใครมาปิดไว้ ก็สายตาฉันยาวจนเกินไป มองเลยหัวใจ ที่ใกล้แค่เพียงเอื้อมคว้า ต้องการเธอได้ยินไหม ตะโกนให้ฟัง ดัง ๆ ว...

ห่างออกไปทุกที ๆ ไม่มีไม่เหลือเยื่อใย อย่าทำร้ายใจ ด้วยการจากลา อีกนานไหม ที่สายลมแห่งโชคชะตา จะคืนความรักมาหากันอีกที