ฮักเขาสาหล่า อ้ายมันบ่มีหยัง คนใต้ตะล่าง ต้องเจียมโตนั่ง ดากเปื้อนขี้ดิน เซากึดสิปีน ให้เจ้าอยู่เทิงฟ้า บักบ่เป็นท่า กะบ่ควรค่า สิกล้าฮักดาว...

เราและเธออยู่ไกลแสนไกลกัน ความผูกพันเหมือนดังว่าติดตรึง ใจเจ้าลอยคล้อยตามสายลมตึง บอกคิดถึงเฝ้ารำพึงกับใบไม้

เป็นความเจ็บช้ำซ้ำซาก ที่ย้ำอยู่ในหัวใจ เคยเจ็บอย่างไร ก็ยังจะเจ็บอยู่อย่างนั้น เป็นความเจ็บช้ำย้ำลึก จนหนักเกินรับไหว ไม่รู้ทำไมหัวใจต้องโด...

จะทำทุกทุกอย่าง จะทำทุกทุกทาง ให้เธอได้รู้สึกอบอุ่นหัวใจ ไปกับฉัน แต่เราเพิ่งรู้จัก แค่มองด้วยสายตา มันทำให้ฉันนั้นรู้ดีว่า จะเป็นเช่นไร

ไม่อยากจะสวย แต่มันสวยไปแล้วให้ทำยังไง คุณแม่เขาให้มา คุณพ่อเขาให้มา ก็เลยต้องรักษาไว้ ไม่อยากจะฮอต แต่มันฮอตไปแล้วเลยช่วยไม่ได้