เมื่อกินน้ำตา จึงรู้ค่าของคำเตือนแม่เชื่อในรักแท้ ฝืนคำแม่หนีตามพี่มายอมกินก้อนเกลือ เพราะเชื่อในคำสัญญาหวังให้รักนำพา ผลออกมาน้ำตาไหลรินอยู...

ฉันทิ้งโอกาสสุดท้าย ต่อให้ร้องอ้อนวอน ฉันย้อนเวลาไม่ได้ ฉันทิ้งไป ไม่เหลือโอกาสสักครั้ง ยิ่งได้เห็นทั้งเขาและเธอช่างมีความสุข

เคียว คันเก่ากร่อนแล้วแก้วตา โอ้นานหนักหนาน้องนางทิ้งนาหนีไกล ลืมรวงข้าวลำคลองเคยอาบน้ำใส กลับขุ่นข้นเหมือนน้ำใจ เจ้าหนีไกลลืมลำตะคอง

หากเทความรักในใจฉัน ออกมานับคงไม่เหลือ มันให้เธอ หมดแล้วที่มี แต่ที่ไม่หนีเธอไปไหน ถูกเธอทำร้ายทนได้ทุกที แปลกที่ใจดวงนี้ มันยังเหลือที่ว่าง...

บ่องตง ว่าฉันรักเธอ คิดถึงเธอตั้งแต่ค่ำยันเช้า ถ่ามตง ว่าเธอนั้นคิดหรือเปล่า อยากให้เธอหันมาแลเหลียว ต่อมตง มาได้ไหม อย่าปล่อยให้ฉันฟุ้งซ่าน...